Bo

Bo was de eerste westie die bij de familie kwam
en heeft de liefde voor de westie aangewakkerd.

Hij was een lief en zeer aanwezig hondje die goed kon duidelijk maken
wat hij wilde en ook wat hij niet wilde.
Hij had een aangeboren afwijking aan z'n heupjes, waardoor hij nooit
heeft kunnen rennen of springen, want dat deed hem pijn.
Een operatie heeft wat verlichting gegeven, maar helemaal
goed is het nooit gekomen.

Toch was Bo een blij en opgewekt hondje ging binnen zijn grenzen
lekker zijn gangetje.
Hij was dolgelukkig toen er in 2004 een pupje bij kwam
en Romy en hij werden dikke vriendjes. Romy maakte ook de
jonge hond in Bo weer los en ze speelden samen alsof ze
allebei pupjes waren.

Toen Romy er nog niet was logeerde Bo in de vakantie
in z'n eentje bij Lana en Tessy
en later zouden Bo en Romy samen uit logeren gaan.

Halverwege 2007 ging het slechter met Bo, hij was 12 jaar
en had al een tijd problemen met z'n ontlasting.
Om een lang verhaal kort te maken: in november werd
bij Bo kanker geconstateerd en het enige dat zijn baasjes
nog voor hem konden doen, was hem een lijdensweg besparen
en hem een waardig afscheid gunnen.
 

Bo sliep in op de avond van 22 november 2007
en liet een groot gemis achter.
Niet alleen bij z'n eigen baasjes en Romy en Yudy,
maar ook zijn logeerbaasjes waren erg verdrietig en missen hem nog steeds.
Hij is nu de regenboogbrug over gegaan.

Ondanks dat Bo niet meer bij ons is,
mag op deze site een fotoboek van hem niet ontbreken.
Geniet dus nog een keer van Bo'tje en klik op zijn album hieronder.